Το 1.773 μ.Χ ένας μοναχός ανακάλυψε τυχαία την μισογκρεμισμένη πόλη Παλένκε (Palenque) να κείτεται στους πρόποδες κάποιων λόφων, χαμένων μέσα στη ζούγκλα στο νότιο Μεξικό και την ονόμασε «Πόλη των Ερπετών». Σύμφωνα με τους τοπικούς μύθους το Παλένκε είχε χτιστεί από ανθρώπους που ήρθαν από την Ατλαντίδα και τους οποίους οδηγούσε ένας ηγέτης με μακρύ μανδύα, ο Πακάλ Βοτάν, ο οποίος είχε σαν σύμβολο το φίδι, ένα σημαντικό σύμβολο σε όλη την Κεντρική Αμερική. Το φίδι αντιπροσώπευε για το λαό των Μάγιας το Πνεύμα, δηλαδή την ελισσόμενη ενέργεια, που έχει κίνηση και δυναμική αρχή και ήταν το σύμβολο του «Βασιλιά Ήλιου - Πακάλ Βοτάν» όπου τον αναπαριστούσαν σαν «Φίδι με φτερά στα χρώματα του ουράνιου τόξου».
Το Παλένκε ήταν «η πόλη όπου πέθαινε ο Ήλιος» (δυτικά) και βρίσκεται σ' ένα εξαιρετικό τοπίο που βλέπει προς την ακτή του Κόλπου του Μεξικού. Χτισμένο ανάμεσα σε χαμηλούς δασωμένους λόφους, ήταν μια εκπληκτική περιοχή, με ένα παλάτι, διάφορες πυραμίδες-ναούς και άλλα κτίρια στη σειρά.
Η μεγάλη πυραμίδα του Παλένκε, είναι γνωστή και ως «Ναός των Επιγραφών». Ονομάστηκε «Ναός των Επιγραφών» από τις επιγραφές με τα ιερογλυφικά που βρίσκονται στους τοίχους και αριθμούν τα 617, ενώ αρκετά είναι εκείνα που δεν έχουν ακόμη αποκρυπτογραφηθεί. Ο Ναός των Επιγραφών φιλοξενεί το δεύτερο μεγαλύτερο σκαλιστό κείμενο των Μάγιας. Πρόκειται για μια πυραμίδα με πλάτος 60 μέτρα και 27,2 μέτρα ύψος. Ο ναός που βρίσκεται στην κορυφή της έχει ύψος 11,4 μέτρα και πλάτος 25,5 μέτρα. Σ’ αυτόν ακριβώς το ναό είχε γίνει μία ανακάλυψη που αποδείχτηκε πως ήταν ένα από τα σπουδαιότερα ευρήματα της Αρχαιολογίας του Νέου Κόσμου.
Tο 1949, ο Μεξικανός αρχαιολόγος Αλμπέρτο Ρους Λουιγέρ (Alberto Ruz Lhuillier) ανακάλυψε τον τάφο του βασιλιά του Ήλιου «Πακάλ» (K’inich Janaab ‘Pakal).
Ο Αλμπέρτο Ρους στεκόταν σ’ αυτό τον μικρό ναό, όταν πρόσεξε ότι μία πέτρινη πλάκα του δαπέδου είχε κάποιες τρύπες με πέτρινα πώματα. Όταν μετακινούνταν τα πώματα, οι τρύπες επέτρεπαν να σηκωθεί η πλάκα. Από κάτω υπήρχε μια στενή σκάλα που οδηγούσε βαθιά μέσα στην πυραμίδα. Κατεβαίνοντας εκατοντάδες σκαλιά, βαθιά κάτω από τον ναό, στη μέση της πυραμίδας, υπάρχει μια αίθουσα μήκους εννέα μέτρων και ύψους σχεδόν επτά μέτρων. Τα τοιχώματα είναι ακόμα βαμμένα σε βαθύ κόκκινο και διακοσμημένα με ανάγλυφες φιγούρες ανθρώπων από μαρμαροκονία, που θεωρούνται ότι αντιπροσώπευαν τους Εννέα Κυρίους της Νύχτας, σύμφωνα με την μυθολογία των Μάγιας. Στο κέντρο υπάρχει μια ογκώδης πέτρινη σαρκοφάγος στην οποία βρίσκονταν τα λείψανα του πιο σεβαστού βασιλιά του Παλένκε που πέθανε το 684 μ.Χ
Μέσα στον τάφο βρέθηκαν πολλά απ’ αυτά που θεωρήθηκαν σαν προσφορές, δύο σκαλισμένες σε νεφρίτη φιγούρες και δύο κεφάλια φορμαρισμένα σε μαρμαροκονία και εξαιρετικά ρεαλιστικά. Ο σκελετός του βασιλιά ήταν διακοσμημένος με σκουλαρίκια από νεφρίτη και φίλντισι, φορούσε περιδέραια από χάντρες νεφρίτη, τα δάχτυλα του ήταν καλυμμένα με δαχτυλίδια από νεφρίτη, ενώ σε κάθε χέρι και μέσα στο στόμα του υπήρχε ένα μεγάλο κομμάτι νεφρίτη. Το πιο όμορφο απ’ όλα ήταν που ο βασιλιάς φορούσε μια εκπληκτική Μάσκα θανάτου από μωσαϊκό. Ήταν το πορτρέτο του πλήρες, με μεγάλη μύτη, κυρτό μέτωπο, το δέρμα φτιαγμένο από νεφρίτη και τα μάτια από λευκό όστρακο, με κατάμαυρες κόρες από οψιδιανό.
Η περίφημη ταφική πλάκα του «Ναού των Επιγραφών» μεγέθους 3,8μ Χ 2,20μ και βάρους 5 τόνων, σκέπαζε ένα μονοκόμματο ογκόλιθο-σαρκοφάγο, που περιείχε τον σκελετό του Πακάλ. Η πολύτιμη Μάσκα από νεφρίτη που σκέπαζε το πρόσωπό του Πακάλ μεταφέρθηκε στο Ανθρωπολογικό Μουσείο της Πόλης του Μεξικού από όπου η ανεκτίμητη μάσκα κλάπηκε το 1985.
Ο Πακάλ, ανέπτυξε μια μεγάλη κατασκευαστική δραστηριότητα, με αποκορύφωμα το Ναό των Επιγραφών, που χρησίμευσε ως τάφος και μας αποκάλυψε, ακέραιο, ολόκληρο το τελετουργικό του θανάτου, όπως σε κανένα άλλο τάφο σε όλη την Κεντρική Αμερική. Είναι ενδιαφέρουσες οι τοιχογραφίες και κυρίως η πλάκα της σαρκοφάγου που παριστάνει τον Πακάλ τη στιγμή του θανάτου του και την άνοδο του από τον Κάτω Κόσμο.
Ο Πακάλ και η μετάβασή του (θάνατος και επανεκκίνηση) παρουσιάζεται στη σαρκοφάγο, γιατί για τους Μάγιας «όλο το Σύμπαν ήταν γεμάτο συμβολικές έννοιες».
Οι περισσότεροι ερευνητές πιστεύουν ότι στα σκαλίσματα της σαρκοφάγου υπάρχει το κλειδί για την αληθινή προέλευση των Μάγιας.
Οι τωρινοί ερευνητές των Μάγιας, πιστεύουν ότι τα σχέδια στη σαρκοφάγο, αν εξεταστούν μαζί και ταυτόχρονα, αντιπροσωπεύουν μια σύντομη ιστορία της ανθρωπότητας, παρουσιάζοντας την καταστροφή των προηγούμενων κόσμων και προσφέρουν ένα κωδικοποιημένο μήνυμα, μία προειδοποίηση από τον Πακάλ, για τα καταστροφικά γεγονότα που μας περιμένουν στον εγγύς μέλλον.
Στο κέντρο της σαρκοφάγου, εικονίζεται ένας πιλότος ιπτάμενου σκάφους, την ώρα που εργάζεται στο εσωτερικό του (καμπίνα). Ξεχωρίζουν διάφορα όργανα και μηχανήματα, μοχλοί, πηδάλια, έμβολα, ελατήρια, σωληνώσεις, αγωγοί και κύλινδροι. Στο αρχαίο σχέδιο πάνω στην πέτρα απεικονίζεται ένα ανθρώπινο ον, να κάθεται με το κορμί γερμένο προς τα εμπρός, έχοντας την στάση οδηγού σε αγώνες. Φαίνεται να χειρίζεται μια σειρά από ακαθόριστα όργανα, έχοντας την φτέρνα του αριστερού του ποδιού πάνω σε κάτι που μοιάζει με πετάλι. Το όχημα είναι μυτερό μπροστά, ενώ πίσω τελειώνει σε γλώσσες από φλόγες, δίνοντας την εντύπωση του πυραύλου.
Σύμφωνα με τον Έριχ Φον Νταίνικεν, στην πλάκα που βρέθηκε στον τάφο του Πακάλ, απεικονίζεται ένας αστροναύτης που βρίσκεται στον θάλαμο ελέγχου του διαστημόπλοιου, καθώς αυτό απογειώνεται.
Βιβλιογραφία:
The Mayan Factor by Jose Arguelles
The Mayan Oracle by Jose Arguelles
Αναμνήσεις από το μέλλον, Έριχ φον Νταίνικεν
Εισβολή από το διάστημα, Έριχ φον Νταίνικεν
Κάλλη Σκαρλάτου
Εκπαίδευση και Ανάλυση στο Τzolkin (Tzolkin Trainer)
(Απαγορεύεται η ολική ή μερική αναπαραγωγή της σελίδας και/ή των περιεχομένων της, χωρίς τη σαφή αναφορά στο http://kalliskarlatou.blogspot.gr και στα ονόματα των συγγραφέων, ως Πηγή)
